این خطه فراه

مرد خیز و قهرمان

در پهنۀ زمان

با سوز و با گداز

تاریخ پر حرارت خود

اندرین زمان

کوه عظیم فقر رستم را کشیده است

        و امروز که از افق

نور امید و پرتو حسنِ جهیده است

با این امید و نور

انسان پر صلابت تاریخ این وطن

بهر رفاه حال

با قلب پر ترحم و با دیدۀ وسیع

در این دیار گام عزیزش نهاده است

محروم مردمان ستمدیدۀ فراه

با یک جهان امید

زین رهبر عزیز

با قلب پر امید

ماحول پرفروغ زوایای قلب خویش

اعلام کرده است

خاصتاً معلمین

کز عمق جان و دل

 ترفیه حال خویش

زین غمگسار ملت و کشور نموده است

تاریخ بیکرانه این قشر پاکباز

با حسن اهتمام

اراکین مملکت

از بیخ و بُن به حول خداوند متعال

مرفوع شده

و برق امیدی جهیده است

وان برق چیست؟

برق تمنای توده ها

 از رهبران ملک

پیشرفت و ارتقای وطن

رفع رنجها

در پرتو هدایت مردان سرفراز

در سرزمین درد المها و رنجها

ما فی الضمیر ما که زیاد است ای عزیز

اما فسوس و آه

آن آه جانسوز

کز التهاب شعلۀ پر سوز و پر گداز

در کورۀ پر آتش و درد و فسونگری

داستانسرای شعرای شعر مرا پاک سوخته است

آواز شعر من و طنین ترانه ها

در بیکرانه های افق محو گشته است

                           استاد محمد ابراهیم ”عطوفی“

صاحب امتیاز: مجلۀ مستقل همگان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: